بسم الله الرحمن الرحیم
۱- اسمش این است که دیروز و امروز در جلسات دانش‌افزایی مدرسه بچه‌ها بودم، ولی واقعیت این است که همه‌اش جلسه ذکر و یاد تو بود...
۲- امروز که استاد جلسه با تمام خضوعش، ایستاده بود و با احترام و حالت تضرع با نوای دعای فرج که پخش می‌شد، هم‌خوانی می‌کرد، به من فهماند، اگر قرار است معلم باشی و چیزی به کسی یاد بدهی، وقتی اثرگذاری که فقیرترین باشی در محضر غنی مطلق...
۳- همیشه همین‌جور است... تا یک جایی میدان می‌دهی که دور بشوم... بعد پیک می‌فرستی که برم گرداند... ما را با محبتت می‌کُشی... فضل تو بیش از عدلت، کشته خواهد داد...
