از دِین‌هایم به تو

بسم الله الرحمن الرحیم

حال خوب امشب را، مدیون توام.

تویی که به من بیش از خودم اعتماد داشتی؛ ضعف‌هایم را جدی نگرفتی؛ مرا قوی خواستی؛ گاهی حتی با نبودن‌هایت، مجبورم کردی قوی باشم.

و حالا گاهی اگرچه فکر می‌کنم به‌جای همه وقت‌هایی که قوی بودم، بی‌اندازه ضعیفم، اما در نهایت ماجرا می‌بینم که چقدر پرتوان‌تر و محکم‌تر از قبل‌ها هستم... قبلا ظاهرم محکم بود و درونم آشوب؛ حالا اما (وقتی مساله‌ای هست و بخصوص وقتی که تو نیستی)، ظاهرم ناآرام است اما در درون محکم و سرسختم...

حال امشب خودم، حال امشب خانه، حال امشب بچه‌ها، به من می‌گوید که تو در ساختن من بسیار موفق بودی...