حرم

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی دلتنگ حرمم. از دیشب کارهایم را کردم که امروز بروم حرم. ولی صبح است و می بینم که انگار نرفتن بهتر است.

ماندن در خانه برای بچه ها بهتر است؛ دلتنگی هایم را می ریزم داخل یک فنجان قهوه، هم می زنم، سر می کشم و به مارهای خانه فکر می کنم. تصمیم می گیرم کیک درست کنم، آینه را تمیز کنم، لباسهای شسته شده اتاق بچه ها را سر و سامان بدهم، نی نی را حمام کنم،اگر وقت شد کمی خیاطی کنم و منتظر بمانم...

می دانم امروز حرم خودش می آید، مطمئنم...